Dirty God (film, 2019, regie Sacha Polak)

Ik zag vandaag de boeiende film Dirty God van de Nederlandse regisseur Sacha Polak. Het thema van de film is de vraag: waar heb je nog houvast aan als je niet langer binnen de gangbare normen past. In dit geval heeft de hoofdpersoon Jade brandwonden en littekens op onder meer haar bovenlijf en gezicht. De wonden zijn veroorzaakt door een zuuraanval door haar ex-partner die ook de vader van haar dochtertje is. Jade moet leren leven met haar nieuwe uiterlijk en niet alleen dat, ook met het trauma en met de verloren toekomstdromen.

De film verbeeldt de thematiek heel krachtig door onder meer het prachtige en authentieke spel van de 22-jarige debutante actrice Vicky Knight. Ze geeft naturel invulling aan de hoofdpersoon. Het is rauw en het verhaal een hard gelag, maar toch breekt Jade nergens voorgoed of onherstelbaar. Ze valt terug op haar waardigheid en haar eigen kracht en recht van bestaan. Het leven is tòch de moeite waard om geleefd te worden. Ook als je niet binnen de normen past mag je ruimte innemen en je beste leven leven. Polak bouwt deze conclusie in de film mooi op. Het is nergens pathetisch. Jade is authentiek in haar emoties maar is tegelijkertijd nergens zielig of ongeloofwaardig wanhopig. Dat maakt het een topfilm die terecht meestreed in de hoofdcompetitie op het Amerikaanse Sundance Filmfestival (als eerste Nederlandse inzending). Een welgemeende kijktip!

En tot slot |wat is het hoopvol dat er vrouwelijke kunstenaars zijn zoals Sacha Polak, die deze verhalen vertellen over vrouwen en hun levens. Het smaakt nog naar zoveel meer. Hup Sacha Polak!

De recensie in de Volkskrant:

https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/in-dirty-god-toont-sacha-polak-hoe-een-door-een-zuuraanval-verminkte-jonge-vrouw-ondanks-alles-niet-klein-is-te-krijgen~b819430e/?utm_source=clipboard_internal&utm_medium=referral