Jarig!

Niets doet een mens zich irrelevanter voelen dan jarig zijn. Niet hetgeen wat er wel is maar juist hetgeen of personen die er niet zijn vallen op. Ik heb een haat-liefde verhouding met deze dag. Net na de feestdagen zit niemand, incluis ikzelf te wachten op weer een feestdag. Als kind deelde ik mijn verjaardag met mijn oma en nicht. Exclusief was ik en de dag dus geenszins. Sinds mijn lieve moeder er niet meer is, is me de lol van het vieren van mijn geboortedag nog verder vergaan. Ik kan het vieren van mijn geboorte niet los zien van de persoon uit wie je voortgekomen bent. Nu ja, er was evengoed taart, bloemen, een diner, film en lieve woorden. Helemaal niet naar dus, wie weet volgend jaar weer :).