Nyozen's lied van wolk en water

Wolk en water; wolk is wolk en water is water

Elke wolk is dit lichaam en dit lichaam is elke wolk

Al het water van deze wereld bevat alle oude en toekomstige Boeddha’s

Boeddha, Dharma en Sangha

Buigend legt dit kleine mens zich nu aan jullie voeten neer

In vrije geest toevlucht nemen; ik smeek: ‘neem aan dit hele nietige leven’

Een warmbloedige ronde vrouwenborst in Boeddha’s O’kesa

Weids en licht is dit kleed van bevrijding;

er is niets wat dit niet dragen kan

Bij elk eerste ochtendlicht opnieuw een schitterend vormloos veld van weldaad

Unsui in een immer veranderende rivier,

soms waterdruppel dan weer allesomvattende oceaan

Altijd op weg naar de andere oever,

zoals water met onuitputtelijke zachte kracht

Pas werkelijk vrij als iedereen vrij is

Een thuisloze geest van simpele, eenvoudige helderheid

vliegend op vleugels van wijsheid en compassie

Het verlangen te zijn als een eeuwig bloeiende lotus,

geboren uit een volmaakt vieze modderpoel

Geen voorkeur, geen afkeer;

getrouwde vrouw, een die het leven heeft doorgegeven;

talloze huishoudelijke koans om te verstaan;

Voor altijd geliefde, moeder en Unsui;

wolk, zee en tegelijk ook ijs

Buigen is telkens afleggen; vijf punten raken een voor een de grond

Vorm en ritueel zijn van groot belang;

lopen alsof je met voeten de aarde kust

Energie kan, en zal daarom nooit verloren gaan

Deze non ontbreekt niets, ook niet als de emmer breekt

Als Unsui thuis in helder water en in het onzuiverste riool

Niets te bezitten en niets te bereiken;

geen enkele waterdruppel valt immers ooit verkeerd

Ja, Unsui ja!

Worden wie deze ‘huid en botten’ altijd al is geweest,

Simpelweg zijn, leven, en delen in zichtbaarheid;

volledig thuis in Boeddha, Dharma en Sangha

Een diepe buiging naar hen die zijn voorgegaan;

en naar mijn leraar; ouders; geliefde en gezin

en een diepe buiging naar de aarde, en alle levende wezens

en een laatste buiging naar hen die na mij zullen komen maar wiens ouders nog niet geboren zijn

Moge nu ook de naam van deze non vergeten, en niet langer genoemd worden

Wat rest is universele liefde, die als Unsui voortdurend in de tien richtingen stromen zal.