Radicale Liefde

Er zijn dagen dat ik besef dat het enige dat ons (mij) redden kan Radicale Liefde is. Liefde van het soort dat niet wijkt, geen angst kent en zich wijd en zijd laat delen, en nooit uitgeput raakt. Het soort liefde waarover Shakespeare schreef.

Sonnet 116: Let me not to the marriage of true minds

By William Shakespeare

Let me not to the marriage of true minds

Admit impediments; love is not love

Which alters when it alteration finds,

Or bends with the remover to remove.

O no, it is an ever-fixèd mark

That looks on tempests and is never shaken;

It is the star to every wand'ring bark

Whose worth's unknown, although his height be taken.

Love's not time's fool, though rosy lips and cheeks

Within his bending sickle's compass come.

Love alters not with his brief hours and weeks,

But bears it out even to the edge of doom:

If this be error and upon me proved,

I never writ, nor no man ever loved.

Copyright Credit: William Shakespeare. "Sonnet 116: Let me not to the marriage of true minds" from SHAKE-SPEARES SONNETS. London: G. Eld for T. T. and sold by William Aspley, 1609.

En hier is de geweldige Judi Dench, die deze sonnet voordraagt: