Shukke Tokudo I (mijn haar loslaten)
- Els Nyozen
- 20 okt
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 23 okt
Op 12 oktober heb ik Shukke ontvangen. Ik ben door mijn lieve en wijze leraar Irène Kaigetsu Roshi gewijd tot monnik/novice priest in het Zen Boeddhisme. Tot zoiets komt een mens niet zomaar. Het vraagt een lange en intensieve voorbereiding. Het begint met een hartewens of roeping. Zo ook bij mij. Al sinds mijn kindertijd heb ik de wens om mij radicaal aan spirituele beoefening te wijden en met grote belangstelling heb ik mensen en vooral vrouwen gevolgd die die stap hebben genomen. Heel inspirerend. Deze hartewens is altijd met mij mee gereisd terwijl ik mijn leven leefde. Ik trouwde, kreeg kinderen en had een succesvolle maatschappelijke loopbaan. Toen ik die laatste door ziekte voortijdig moest afsluiten kwam er ruimte om mijn spirituele beoefening te intensiveren en uit te breiden en ja, toen kwam vrij snel ook de wens om mij helemaal aan mijn Boeddhaweg te geven weer terug.
Eerst heb ik het thuis besproken met de liefste van de lieven. Daarna heb ik het mijn leraar gevraagd. En wat een geluk dat beiden meteen JA zeiden en het allebei al van verre zagen aankomen. Ze waren niet verrast, wat ik zelf dan wel weer verassend vond.
De voorbereiding hield onder meer in het schrijven van reflecties en het maken van een O'kesa; het kleed van de Boeddha. Naaien is door mijn pijnlijke en stijve vingers een lastige bezigheid maar ik was vol goede moed begonnen aan het maken van deze bijzondere en heilige robes. Tot mijn diepste ontroering verraste Irène Roshi mij met het besluit dat ze mij haar oude zwarte O'kesa wilde schenken. Precies 30 jaar geleden heeft zij die bij haar Shukke Tokudo ontvangen. Het was een teder en ontroerend moment voor ons beiden en ik ben zo trots om deze oude O'kesa van mijn dierbare leraar te gaan dragen. Wat een ontroerend geschenk!
Ten teken van het loslaten van mijn gehechtheden is mijn haar afgeschoren. Vantevoren leek mij dit een spannend moment en dan vooral ook om met mijn kale hoofd de wereld in te gaan. Nu achteraf kan ik zeggen dat het inderdaad spannend is maar mij ook 100% is meegevallen. Ik voel me vrij met een kaal hoofd. Het staat me wonderwel goed.
Het afscheren van het laatste hoofdhaar gebeurt bij de zogenaamde Head Shaving ceremonie. Een heel intiem gebeuren met andere (seniore) Sanghagenoten waarbij de Gatha van Head Shaving wordt gezongen. Het is het moment waarop ware bevrijding plaatsvindt en je als het ware wordt uitgenodigd ten volle de sprong te nemen. En zo geschiedde. Ik kon me door deze ceremonie helemaal laten samenvallen met de grote leegte die zo vol liefde is.
Head Shaving Gatha:
In the drifting, wandering world,
it is very difficult to cut off our human ties.
Now we are going to cast them away and enter real activity.
This is the way to show our gratitude.
Now as we are being shaved,
we vow with all sentient beings
that we will be detached from delusion
and dwell in tranquility.






Opmerkingen